zaterdag 30 januari 2010

Reacties op Synchroniciteit - Zinvol toeval!

Samenvatting van de reacties:

Een lezeres beschrijft een paar opmerkelijke voorbeelden van ‘zinvol toeval’. Eén ervan gaat als volgt: "Mijn dochter studeerde in Sheffield en we spraken af om elkaar in Londen te treffen, bij het warenhuis Harrods. Mijn dochter reisde per bus en ik vloog naar ‘Stensted Airport’ , en reisde van daar per tube naar Londen. Ik was veel te vroeg, maar kon wel een uurtje stukslaan in Harrods.
Onderweg naar Londen  kijk ik ineens op naar het naastgelegen treincompartiment; op datzelfde moment draait mijn dochter, die in dat compartiment stond te lezen, zich om en we zien elkaar. Pas bij een volgend station kan ze vanuit haar wagon naar die van mij rennen. Het weerzien was geweldig.
Mijn dochter vertelde later dat ze veel te vroeg zou aankomen en om tijd te rekken was ze uit de bus gestapt en naar de underground gelopen om een tube naar het centrum te nemen. Als je weet hoe lang zo'n trein is en hoeveel er per uur rijden, is de kans dat je elkaar treft nihil. Laat staan dat je elkaar ziet!
Toevallig? Ik denk van niet".

Een andere moeder bezoekt haar studerende zoon in Texas. Het bezoek is niet aangekondigd. Het moet een verrassing zijn. Aangekomen op het vliegveld huurt ze
een auto en rijdt naar de campus van de universiteit. Ze is voor de eerste keer in de VS en moet wel even - letterlijk - haar weg zoeken.Op de campus wil ze informeren waar haar zoon verblijft, maar er is niemand te bekennen. Op goed geluk gaat ze een gebouw binnen, maar ook dat lijkt uitgestorven. Ze klopt op de deur van een kamer, in de hoop daar iemand aan te treffen.  Dat is ook zo... en tot haar stomme verbazing treft ze daar haar zoon aan die op bed ligt te lezen. Moederlijk intuïtie of 'zinvol toeval'?

Een lezeres maakt ons attent op een interessant boek van Joseph Jaworski: ‘Synchronicity: The Inner Path of Leadership’ Voer voor managers!
Ze haalt ook nog een bijzonder voorval aan van ‘zinvol toeval’: “Ik besloot op de afscheidsbijeenkomst van mijn vriendin die stervende was, dat ik graag een week op een ‘retreat’ wilde met een coachings-echtpaar dat mijn vriendin ook kende en die beiden ook bij de bijeenkomst waren. Toen ik een mail gestuurd had dat ik graag mee zou gaan, stond ik onder de douche na te denken hoe mooi het zou zijn als de zus van mijn vriendin ook mee zou gaan naar de retreat. Dat zij dan met mij mee zou kunnen rijden en dat we dan over haar zus zouden kunnen praten. Die avond ontving ik een mailtje van de coaches waarin zij mij vroegen of ik er bezwaar tegen had als de zus van mijn vriendin ook meeging! Het is precies gegaan zoals ik had bedacht: Zij reed met mij mee en we hebben heerlijk veel over mijn vriendin/haar zus gesproken en dat was heel erg fijn!”



Een lezeres schrijft:"Ik had vorige week een interessante 
ervaring met synchroniciteit.
Ik bridge met een zeer goede vriendin, waarmee ik een 
diepe band heb. We spelen meer dan 1 x per week bridge 
met elkaar, waarbij heel wat wordt afgekletst. Van 
flauwekul tot en met de diepste zieleroerselen. 
Vorige week droomde ik, dat mijn vriendin haar hele 
huiskamer had omgegooid; ze had de vleugel uit de 
zijkamer gehaald en daardoor een hele andere indeling van 
de woonkamer en-suite moeten maken. Ik was in 
mijn drooom ontzet over het resultaat; ik vond het 
kortweg afschuwelijk! De volgende ochtend vertelde ik 
mijn man over deze droom.Later die dag ging ik bij mijn 
vriendin op bezoek en ik vertelde haar over mijn droom.
Daarop antwoordde ze, dat ze inderdaad een poging had 
gedaan om de hele kamer om te gooien om tot een nieuwe 
indeling te komen, maar dat ze het maar bij die poging had 
gelaten, want in de nieuwe situatie viel niet te leven!
Binnen een paar uur kregen mijn man en ik de bevestiging 
van synchroniciteit !"

Dat 'synchroniciteit' vaker in dromen voorkomt, bewijst ook het verhaal van een bevriende psychiater. Hij schrijft:
"Ik had 20 jaar geleden een aantal interessante ervaringen. Ik verkeerde in een periode, dat ik regelmatig 'vliegdromen' had, waarin ik de meest uitzonderlijke ervaringen had.Ik hanteerde in mijn droom een heel bepaalde ademtechniek, nl.:  Om te kunnen gaan vliegen, moest ik mijn ademhaling regelen en dan
werd ik op een gegeven moment zo licht, dat ik de lucht in kon gaan. Het bijzondere van mijn vliegdromen was ook, dat ik mij s'morgens na het wakker worden eigenlijk niet goed kon realiseren, dat ik normaliter níet vliegen kon.
Ik werd in die periode door een collega aangesproken, waar ik een nogal hoogoplopend conflict mee had gehad en die mij ten zeerste verbaasde, dat hij mij opbelde. Hij zei: "ik zal het je later wel uitleggen." Kortom, hij kwam met mij praten over zijn huwelijksproblemen, die er niet om logen.

Ik heb een aantal gesprekken met hem gehad, waardoor hij het besluit kon nemen om van zijn vrouw te scheiden. In één van de laatste gesprekken vroeg ik hem,waarom hij nu juist mij had gevraagd om hem te helpen uit de impasse van zijn leven te komen. Hij begon te lachen en zei: Nou, dat zal je wel niet willen geloven, maar ik heb, ondanks onze problemen van jou gedroomd en wel: dat ik naar je toe moest gaan om van jou te leren vliegen!
Hij had in zijn droom contact met mij opgenomen en wij hebben een afspraak gemaakt, dat ik hem in de duinen zou leren vliegen. Hij beschreef precies, hoe ik hem heb geïnstrueerd hoe je de adem kon regelen en we hebben samen
hoog in de lucht, al ademend een grote vliegronde gemaakt en zijn veilig op de grond  teruggekomen. Toen hij na die droom wakker werd, dacht hij, als ik mij in mijn droom zo aan hem heb kunnen toevertrouwen, dan is hij ook de therapeut, die mij zou kunnen helpen. Toen hij mij dat verteld had, kan je zijn verbazing voorstellen, dat ik hem van mijn droom-vlieg-techniek vertelde en over verschillende van mijn vliegervaringen."
























Reacties op Synchroniciteit - Inhoudelijke verklaringen


Samenvatting van de inhoudelijke reacties:



Een lezer attendeert ons nog op een heldere toelichting van synchroniciteit:
”Synchronicity is the experience of twoor more events that are casually unrelated. The events should be unlikely to occur together by chance. The concept does not question, or compete with, the notion of casualty. Instead, it maintains that just as events may be grouped by cause, they may also be grouped by their meaning. Since meaning is a complex mental construction, subject to conscious and subconscious influence, not every correlation in the grouping of events by meaning needs to have an explanation in terms of cause and effect."

Een goede vriend schrijft : “Toeval is iets wat je toevalt!.
Iets waar je nooit om vraagt!
Het kan positief of negatief uitvallen”.

Een lezeres haalt intuïtie aan: "Het fenomeen intuïtie hangt volgens mij  nauw samen met 'zinvol toeval'. De aloude wijsheid van ergens eerst 'een nachtje over slapen' verwijst  naar je intuïtie. Intuïtie is voor mij een bron van wijsheid, rijkdom en innerlijke rust. Een bron die voor iedereen voor het grijpen ligt, maar die je ook kan
ontglippen! Ik vermoed dat er, behalve ieders persoonlijke bron van wijsheid, er ook nog een collectieve bron moet zijn waaruit het onbewuste  kan putten. Een reservoir van menselijke ervaringen en handelingen die min of meer tijdloos zijn. En eigenlijk is die hype rondom The Secret van 1 of 2 jaar geleden ook te herleiden tot Ruud Heijblom's definitie van synchroniciteit: de verbinding tussen een innerlijke gedachte (intentie) en een uiterlijke manifestatie".


Een lezeres maakt ons attent op een interessant boek van Joseph Jaworski: ‘Synchronicity: The Inner Path of Leadership’ Voer voor managers!







Een lezer schrijft: ”Oorzaak en gevolg geeft veel zekerheid, het is rationeel en goed verklaarbaar. Volgens mij zijn we altijd op zoek naar zekerheid en bevestiging. Maar is het niet zo dat we altijd bezig zijn om gebeurtenissen en beelden te "matchen" met iets dat we al kennen? Is het ook niet zo dat we een gekleurde bril op hebben en dus alleen maar zien wat we willen zien (en kunnen bevatten)?”

Een lezer attendeert ons op het
MIT Center for Collective Intelligence’.
Hij schrijft:”Een andere invalshoek, maar wellicht interessant voor je lezers."


Interessant is ook de volgende reactie..” Tijdens het ontstaan van Achmea, de fusiegolf tussen 1994 en 1998, was de toenmalige bestuursvoorzitter ook aanhanger van 'toeval bestaat niet' en 'alles is creatie’:iedereen creëert zijn eigen werkelijkheid (Kant).. Directieleden en high potentials (waar ik toen tot behoorde) werd deze filosofie aangeboden in een leergang van zes maanden. Naast Jung heb ik daar ook Sheldrake ontdekt; een natuurkundige die zich verwonderde over de onoplosbare vraagstukken in de biologie en daarbij quantumfysica en filosofie met elkaar verbond. De hypothese die hij beschrijft heet 'vormende oorzakelijkheid' en gaat er vanuit dat het universum wordt geleid door eigen diepere wetten. Interessant om te lezen, mede in het licht van het Darwin-jaar en de creationisten-discussie. Boeiend uiteengezet en biedt ook weer aanknopingspunten voor psychologische en parapsychologische zaken die mensen (soms) bezig houden.”
Literatuur: Rupert Sheldrake, Een nieuwe levenswetenschap, 1983
17 jan. 2010
De volgende reactie sluit hierbij prachtig aan. Onder de kop ‘Hoezo toeval...je roept het zelf op’ schrijft een lezer: “Mooi dat we leven in één groot krachtenveld, letterlijk en figuurlijk.. Waarin bepaalde soorten atomen synchroon aan elkaar lopen, dezelfde bewegingen spiegelen, hoe ver ze ook van elkaar verwijderd zijn. De energie die je voelt, is niks anders dan de reactie van de atomen die een trilling aanpassen of  juist synchroon laten lopen aan  andere (bundels) atomen. Hoe kan het dat de hond zijn baas 'voelt' aankomen? Hoe kan het dat het wiel, maar ook de boekdrukkunst, op ongeveer vergelijkbare momenten, maar op volstrekt verschillende plaatsen werden uitgevonden? We leven in één groot veld van mogelijkheden, waarin we elkaar eindeloos beïnvloeden. Waarin de één de signalen oppikt en de ander ze laat 'liggen'. Hetzelfde gevoeligheidsniveau, maar andere verwerking.
In feite zijn harmonie en daarmee synchroniciteit de basismomenten (denk aan trillingsmomentum) van de oorsprong. Een harmonie die elke keer weer zichzelf probeert te herstellen. Ik heb voor ‘Het Vitaliteit Boek’ vele mooie voorbeelden mogen waarnemen van zowel harmonie als synchroniciteit. Ook voor ‘Samen Genezen’, waarvoor ik het eerste congres mocht organiseren met Sheldrake en McTaggart werden raadsels realiteit.
Bij de voorbereiding voor het Stralingscongres mocht ik weer ervaren dat Popp, Emoto, Bohr etc. vanuit verschillende disciplines hetzelfde aantonen: het fundamentele moment van harmonie. Ik ben benieuwd wat ik nog op mijn eigen ‘tocht’ aan synchroniciteit mag aantreffen...